همه مست آرزویم که ببینم از تو رویی چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی
به کسی جمال خود را ننموده ای و بینم همه جا به هر زبانی بود از تو گفتگویی
به ره تو بسکه نالم زغم تو بسکه مویم شده ام ز ناله نایی شده ام ز مویه مویی
همه خوشدل اینکه مطرب بزند به تار چنگی من از آن خوشم که چنگی بزنم به تار مویی
چه شود که راه یابد سوی آب تشنه کامی چه شود که کام جوید زلب تو کامجویی
بشکست اگر دل من به فدای چشم مستت سر خم می سلامت شکند اگر سبویی
همه موسم تفرج به چمن روند و صحرا تو قدم به چشم من نه بنشین کنار جویی
ز چه شیخ پاکدامن سوی مسجدم نخواند رخ شیخ و سجده گاهی سر ما و خاک کویی
ای ساقیا مستانه روآن یار را آواز ده گر او نمی آید بگو آن دل که بردی بازده
افتاده ام در کوی تو پیچیده ام بر موی تو نازیده ام بر روی تو آن دل که بردی باز ده
*************
سر آن ندارد امشب که بر آید آفتابی چه خیالها گذر کرد و گذر نکرد خوابی
نفس خروس بگرفت که نوبتی بخواند همه بلبلان بمردند و نماند جز غراابی
برو ای گدای مسکین و دری دگر طلب کن که هزار بار گفتی و نیامدت جوابی
همه شب من و تن خسته ای به غم زمانه نشسته ای
منم و دلی که شکسته ای نشود دل از تو جدا کنم
تو اگر به من نظری کنی به سرای من گذری کنی
نظری به چشم تری کنی به تو لحظه لحظه دعا کنم
دل من گرفته از این سفر نگهم به در که رسد خبر
فکنم به هر طرفی نظر که تو را به گریه صدا کنم
منم و امید بشارتی که ببینم از تو اشارتی
به کرشمه ای به عبارتی همه جان خسته دوا کنم
********************
تا در هوایت گل کند خاکستر پرهای من
تاب دلم بی گفتگو از تو گرفته رنگ و بو
دلتنگ یک لبخند تو چون غنچه سرتا پای من
از من به جز این های و هو آداب و ترتیبی مجو
من آن شبان عاشقم هوهوی من هیهای من
دل پرده پرده خون شود تا پرده دیگرگون شود
چون مرغ حق خون می چکد از نغمه های نای من
ای وای دل، ای وای دل، ای وای من، ای وای من
صدایم کن تا ببالم من در سحرگاهان با سپیداران
از آن سوی خورشید از آن سمت دریا صدایم کن، صدایم کن،
تو لبخند صبحی، پس از شام یلدا از این تیرگی ها رهایم کن
سکوت سرخ شقایقها را در این ویرانی، تو می دانی
غم پنهان نگاه ما را در این حیرانی، تو می خوانی
صدای باران، نوای یاران به لحن تو، نمی ماند
سکوت شب را، ز کوه و صحرا نوای گرم تو می راند
در ابهام جنگل کسی راز گل را به غیر از تو، نمی داند
بخوان از بهاران که با ساز باران کسی چون تو نمی خواند