مصاحبه علی دایی در ویژه نامه عید نوروز روزنامه ایران - در آن مقطع خیلى ها دنبال این بودند که على دایى دیگر در هیچ تیمى بازى نکند. بعضى جاها دخالت کردند یعنى مى خواستند ثابت کنند براى على دایى در فوتبال ایران جایى نیست. سایپا براى من فرصت ابراز وجود بود مى خواستم خودم را براى آخرین بار ثابت کنم. انگیزه هاى بزرگى داشتم. اما جدایى لورانت زندگى على دایى را در سایپا و فوتبال ایران متحول کرد! - نه! فقط یک پروسه را جلو انداخت. سال ?? براى على دایى سالى ویژه بود. بازى با مس کرمان را به یاد بیاوریم. روزى که سایپا با مربیگرى على دایى بازى آخر فصل را آغاز مى کند. على دایى به زمین مى آید و گل قهرمانى تیمش را مى زند. توپ از دست دروازه بان رها مى شود و زیر پاى شما مى افتد، گل مى زنید، قهرمان مى شوید. - مطمئناً روز ویژه اى در زندگى من بود اما من از خیلى قبل تر تصمیم داشتم بازى را کنار بگذارم. این تصمیم فقط در ذهن من بود.// هیچ کس از آن خبر نداشت، هیچ کس! حتى نزدیک ترین عناصر زندگى ام هم از این تصمیم هیچ اطلاعى نداشتند. حتى خود على دایى هم اطلاع نداشت! چه کسى فکر مى کرد گل قهرمانى سایپا را شما بزنید، همان روز وقتى جام را بالاى سر برده اید با فوتبال و بازیگرى اش وداع کنید؟ حتى خود شما هم چنین تصورى نداشتید! - نه، چون من هیچ وقت به گل زدن در بازیهاى خاص فکر نکردم. هیچ مسابقه اى را به یاد نمى آورم که از قبل براى گلزنى یا شادى گل برنامه ریزى کرده باشم. آن روز هم مثل تمام روزهاى دیگر! آن توپى که شما گل کردید را فقط باید على دایى گل مى کرد. اشتباه عجیب آن دروازه بان.// - من توپ را ندیدم. چه زمانى که سانتر شد و چه زمانى که زیر پاى من افتاد. آن توپ مى خواست به پاى على دایى بخورد و گل شود. هیچ چیز در آن صحنه در دست من نبود. حتى دیدید که توپ روى پاى من ننشست و راحت وارد دروازه شد.// راحت تر بگویم خدا مى خواست آن روز من گل بزنم. بهترین گلزن تاریخ فوتبال جهان، بدون بازى خداحافظى از فوتبال ملى کنار رفت. تأسف بار نبود؟ لطفاً نگویید قبل از شما براى دیگران بازى خداحافظى نگذاشته بودند چون هیچ کس در عرصه بین المللى نام على دایى را نداشت. نه احمد رضا عابدزاده، نه حمید استیلى، نه جواد زرینچه و دیگران! - مى دانستم هیچ وقت بازى خداحافظى نخواهم داشت، چون همیشه سعى کردم با واقعیت ها زندگى کنم. آدم خودفریبى نیستم. متن کامل مصاحبه
سیدموسی سیدمحرمی این وبلاگ صرفا برای دیگران نوشته نمی شود بلکه هر آنچه خود علاقمند به یادداشت آن هستم به عنوان دفتر خاطرات و ذخیره اطلاعاتی که در دفتر یادداشت و خاطرات برایم مقدور نیست می باشد لذا در وهله اول برای خودم می نویسم و اگر برای کسی قابل استفاده بود که چه بهتر.مزیت وبلاگ بر دفتر عقاید و خاطرات و... این است که در سایه اظهار نظر منتقدین کم و کاست نوشته هایم معلوم می گردد در حد امکان در صدد اصلاحشان برآیم و ....
