بی سعی وعمل در هوس حور و بهشتیم

با کوشش ما باغ جنان ،مزدکمی نیست!

 
بی دولت غم لذت شادی نتوان داشت

بگذر زنوایی که در آن زیر وبمی نیست

نقش ستم از ماست شکایت مکن از دوست

در بارگه معدلت او ستمی نیست

ما مسلمانان امروزی همه اش دنبال یک میانبر می گردیم که ما را مستقیم به وسط خوشبختی پرت کند  دنبال کاری می گردیم که پشت میزی نشسته و فقط پول درو کنیم دنبال عبادتی می گردیم که با کمترین زحمتی بهشت را بر ما واجب گرداند بی اینکه خاطر خود را با فکر همسایه و زیردست و فقرا و .... آزرده سازیم.

و اکنون ای امام زمان ما!آیا شما چنین اسلامی را برای ما به ارمغان خواهید آورد؟!!!

اگرنه شما را متهم می کنیم که دین و اسلام نوی آورده ای!!!!

گویند: دو تا واعظ بودند که مثل بعضی از مساجد و دسته جات امروزی مان با هم رقابت داشتند رقابتی که گاه به دشمنی می انجامد و دشمن جان هم می شوند گویا با هم پدر کشتگی دارند!مثلا" آن مسجد چرا مراسمش با شکوهتر از مال ما شد یا چرا از آن سخنران صاحب نام دعوت کردند لابد می خواستند روی ما را کم کنند و ....!

یکی از این دو واعظ دائم می گفت مصلحت خداوندی در این بوده که تاکنون امام زمان ظهور نکرده اند و هر وقت که مصلحت ایجاب کنند خداوند دستور به ظهور امام می کنند.......

ولی دیگری او را متهم به گناهکاری می کرد و می گفت لابد از ترس عواقب گناهانش است که جرات ندارد ظهور عاجل را آرزو کند و... و ما منتظران واقعی هستیم و در آتش فراق می سوزیم و ....

شب خواب دید که امام ظهور کرده اند و با اشتیاق به استقبالشان رفتند و او را به خانه خود دعوت کردند ولی امام فرمودند تمام اسباب و وسایل خانه ات را از راهی بدست آورده ای که زیاد حساب حرام و حلالش را نکرده ای لذا اول باید همه شان را دور بریزی .آن مرد قبول کرد و بعد از انجام آن کار دوباره از امام دعوت کردند .امام فرمود :در خرید خانه و حتی در امر ازدواجت با آن خانم هم خیلی مرتکب گناه و دروغ و حرام و.... شده ای لذا باید از همه شان دوری کنی تا مستعد دوستی ما شوی که در این وقت مرد فریاد کشید که تو چه امام زمانی هستی که می خواهی مرا از زندگی ساقط کنی گویا کس دیگری هستی و برای من نقشه ای داری و ......تا چشم باز کرد دیگر کسی را ندید و....

ای امام ما ! از شما که پنهان نیست خیلی از ما آمادگی ظهورتان را نداریم

 از مال و منالمان بگوییم که برای بدست آوردنش کلی دروغ گفتیم و فیلم بازی کردیم و حتی شغلی که بدست آوردیم با پارتی و رشوه و پایمال کردن حقوق دیگران بوده و آن گاه که سرکاری رفتیم بنای کارمان بر کار کمتر وبهره مندی و حقوق بیشتر بوده است تنها امری که در کارمان مهم است کلاس کار و بهره مندی بیشتر از امکانات اداره و حقوق و مزایای بیشتر است و بس و چونبرای بدست آوردن کاری که لایقش نبودیم دست بدامان بقیه بودیم پس یک عمر چاکر آنها بودیم نه ارادتمند و مرید شما.

پیش ما کسی عزیز است که پست مهمتربا درآمد بیشتری دارد نه کسی که گمنام است و کارش پیش بقیه بی کلاس است و ... هر چند که کارش درست بوده و حقی از کسی ضایع نکرده باشد.

به مسیحیت خرده می گیریم که عباداتشان را محدود به یک روز کرده اند و با اعتراف می خواهند بارگناهانشان را بشورند.و خود هر گناهی که می کنیم انتظار داریم که با یک زیارت رفتن یا یک عزاداری یا دادن خیرات تمام گناهانمان بخشیده شود و بهشت بر ما واجب گرددبی آنکه از کارکرد قبلی خود پشیمان گشته و سعی در جبران آن نماییم و.....

حتی وقتی انتظار دیدارتان را داریم هیچ وقت انتظار نداریم که به شکل یک فرد عادی شما را زیارت کنیم بلکه دوست داریم که در شکل شخصی با پست مهم با صورتی که مثل ماه می درخشد و لباس عربی دارد و در آستین ذوالفقار دارد و .....غافل از آنکه ائمه در زمان حیاتشان از لحاظ ظاهر و پوشش به صورتی بودند که اگر کسی در جمع وارد می شد سوال می کرد که کدامیک از شما رسول خدا یا ولی امر مسلمین هستید؟

حال ما مانند کسانی است که می گفتند : چطور امکان دارد این شخص رسول خدا باشد در حالیکه ما از لحاظ مال و منال و قبیله و .... بهتر از ایشان هستیم.

امیدواری خوب است رجا خوب است و اصلا" آدمی به امید زنده است  ولی آنهم حدی دارد باید تمام سعی و تلاش خود راکرد و بعد در نتیجه به خدا امیدوار بود .

امام علی(ع) صبح تا شب کار می کرد قسمت عمده شب را به رسیدگی به فقرا و یتیمان و راز و نیاز می پرداخت با این حال در خوف و رجا بود   . امید و رجای ما باید چنین باشد.نه اینکه هر کاری و هر گناهی که از دستمان برمی آید انجام دهیم و بعد با یک زیارت یا عزاداری یا خیرات خداوند را مدیون خود دانسته و بهشت را بر خود واجب می دانیم و اگر روزی در حال خواندن نماز سرحال بودیم انتظار داشته باشیم که بر ما وحی نازل گردد یا به دیدار ائمه نائل گردیم و...

یکی از رفقا می گوید: ما همه اهل بهشتیم اگر بگذارند!!!

حافظ خام طمع شرمی ازاین قصه بدار                    عملت چیست که مزدش دو جهان می خواهی؟!